| ||||||||
Guz nerki2004 Mar;171(3):1071-1076.Ocena wartości cytoredukcyjnej nefrektomii w przypadkach przerzutowego raka nerkiCytoreductive nephrectomy in patients with metastatic renal cancer: a combined analysisFlanigan RC, Mickisch G, Sylvester R, Tangen C, Van Poppel H, Crawford ED
W artykule omówiono zbiorczo wyniki dwóch prospektywnych, randomizowanych
badań klinicznych przeprowadzonych pod auspicjami
the Southwest Oncology Group (SWOG 8949) i the European Organisation
for the Research and Treatment of Cancer (EORTC 30947)
Genitourinary Group. W obu badaniach wykorzystano identyczny protokół, oceniając wartość leczenia cytoredukcyjnego oraz jego wpływ
na całkowity okres przeżycia. 331 chorych zakwalifikowano metodą
doboru losowego do jednej z dwóch grup: poddanej operacji i otrzymującej interferon alfa 2b lub otrzymującej jedynie interferon alfa 2b. Opr. dr n. med. Piotr Chłosta, FEBU Urology 66; number 3; September 2005Aktualizacja systemu klasyfikacji zmian torbielowatych nerki wg BosniakaAn Update of the Bosniak Renal Cyst Classification SystemG.M Israel and M. A Bosniak
Klasyfikacja zmian torbielowatych wg Bosniaka została przedstawiona
po raz pierwszy w 1986 roku i spotkała się z akceptacją urologów
oraz radiologów. System został uznany za przydatne narzędzie w diagnostyce,
komunikacji i postępowaniu z chorymi dotkniętymi zmianami
morfologicznymi nerek o charakterze torbielowatym.
Klasyfikacja na podstawie morfologii zmian torbielowatych oraz sposobu
ich wzmacniania się w badaniach obrazowych wyróżnia 5 grup
nieprawidłowości i zawiera zalecenia dotyczące sposobu ich leczenia.
Ponad 20-letnie doświadczenia w stosowaniu klasyfikacji skłoniły
autorów do przeprowadzenia uaktualnień wynikających z większej
dostępności i dokładniejszych metod obrazowania. O tej potrzebie
zdecydował fakt istotnego i dynamicznego rozwoju technik diagnostycznych
oraz wzrastająca dostępność znikomo inwazyjnych metod
leczenia, takich jak laparoskopia lub przezskórna ablacja.
Jedną z zasadniczych poprawek pierwotnej wersji systemu jest dodanie
kategorii II F (F - follow-up), która została stworzona dla potrzeb
zaszeregowania zmian nieznacznie bardziej złożonych w porównaniu
z grupą II, ale jednocześnie niespełniających jeszcze kryteriów grupy III.
Zmiany z grupy IIF należy zdaniem autorów uznać za zmiany łagodne,
ale wymagające obserwacji w powtarzanych badaniach tomografii komputerowej.
Kolejną aktualizacją jest różnica w interpretacji zwapnień w ścianie
torbieli. Pierwotnie zwapnienia klasyfikowały zmianę do grupy III (czyli
wymagającej leczenia chirurgicznego), obecnie zmiana ze zwapnieniami
jest klasyfikowana do grupy IIF (wymagającej powtarzanych
badań obrazowych), do czasu pojawienia się w jej obrębie obszarów
o współczynniku pochłaniania charakterystycznym dla tkanek miękkich.
Obszary te ulegają wzmocnieniu po podaniu kontrastu, co kwalifikuje
nieprawidłowość nerki do kategorii III i/lub IV. Opr. dr Paweł Orłowski (Kielce) BJU Int. 2004 93(1):67-70Czy radykalna nefrektomia laparoskopowa może zostać złotym standardem w leczeniu raka nerki w stopniu T1? Porównanie techniki laparoskopowej z operacją otwartąLaparoscopic radical nephrectomy for T1 renal cancer: the gold standard? A comparison of laparoscopic versus opennephrectomy.Makhoul B, De La Taille A, Vordos D, Salomon L, Sebe P, Audet JF, Ruiz L, Hoznek A, Antiphon P, Cicco A, Yiou R, Chopin D, Abbou CC
Wycięcie nerki metodą laparoskopową zyskuje coraz więcej zwolenników,
zwłaszcza w przypadkach stopnia zaawansowania klinicznego
nieprzekraczającego T1. Cytowane doniesienie jest oparte na postulacie
uznania laparoskopowej nefrektomii jako złotego standardu
w przypadkach raka nerki w stopniu T1. 7-letniej obserwacji poddano
39 chorych leczonych metodą nefrektomii retroperineoskopowej i 26
klasycznej przezotrzewnowej. Dobór chorych w obu grupach był równomierny
pod względem wieku, płci, wagi, wzrostu, ogólnej sprawności,
czasu trwania zabiegu (134 vs 133 minuty), powikłań, średnicy
guza, stopnia zróżnicowania komórek raka nerkowokomórkowego
wg Fuhrman oraz długości okresu obserwacji. Opr. dr n. med. Piotr Chłosta, FEBU 2004 Feb;171(2 Pt 1): 598-601Wartość prognostyczna rozległości czopa nowotworowego u chorych na raka nerki. Czy w każdym przypadku raka T3b rokowanie jest podobne?Prognostic significance of tumour thrombus level in patients with renal cell carcinoma and venous tumour thrombus extension. Is all T3b the same?MMoinzadeh A, Libertino JA Omówienie: 4-10% chorych dotkniętych rakiem nerkowokomórkowym rozwija czop nowotworowy wrastający do układu żylnego. Analizie retrospektywnej poddano 153 chorych operowanych w latach 1970-2000. Czop nowotworowy wrastający do żyły nerkowej stwierdzono u 46, na poziomie I w żyle głównej dolnej (VCI) u 68, na poziomie II u 17 i na poziomie III u 22. Całkowity okres 10-letniego przeżycia swoistego dla raka wynosił odpowiednio 66%, 30%, 19% i 29%. Nie wykazano różnic pomiędzy grupami w odniesieniu do danych demograficznych. Chorych z przerzutami raka do regionalnych węzłów chłonnych wyłączono z analizy. Autorzy artykułu są zdania że wielkość/rozległość czopa nowotworowego wywiera wpływ na 10-letnie przeżycie chorych. Wyniki opracowania mogą przyczynić się do konieczności weryfikacji obowiązującej aktualnie klasyfikacji TNM (wg WHO). |