|
Laparoskopia
Ocena bezpieczeństwa onkologicznego operacji laparoskopowych w przypadkach nowotworów wywodzących się z układu moczowego: doświadczenia na podstawie ponad 1000 operacji
J Urol, June 2003, 169, 2072–2075
Oncological safety of laparoscopic surgery for urological
malignancy: experience with more than 1000 operations
J. Rasswailer, A. Tsivian, A. V. Ravi Kumar, Ch. Lymberakis, M. Schulze, O. Seeman, T. Frede
Department of Urology Klinikum Heilbronn University of Heidelberg
Zagadnienie stosowania technik laparoskopowych nadal jest przedmiotem
licznych dyskusji w przypadkach operacyjnego leczenia nowotworów
złośliwych układu moczowego. Ekipa z Heilbronn dokonała
próby oceny na podstawie własnych, dziesięcioletnich doświadczeń.
W okresie od czerwca 1992 do maja 2002 roku przeprowadzono tam
1098 operacji w technice laparoskopii z powodu nowotworowych:
450 radykalnych prostatektomii, 478 miedniczych i 80 zaotrzewnowych
operacji wycięcia węzłów chłonnych, 45 radykalnych nefrektomii,
22 radykalne nefroureterektomie, 12 nefrektomii częściowych
i 11 adrenalektomii. W przypadku radykalnego wycięcia stercza, równolegle
usuwano węzły chłonne biodrowo-zasłonowe. Spośród wszystkich
operacji 917 przeprowadzono z dostępu przezotrzewnowego, pozostałe w technice retroperineoskopii. Średni okres obserwacji wynosił
58 miesięcy. Zaobserwowano osiem przypadków wznowy miejscowej
(0,73% ogólnej liczby, 1,43% potwierdzonych histologicznie). Nawroty
dotyczyły chorych poddanych nefroureterektomii z powodu raka
przejściowokomórkowego moczowodu (1), nawrotu potworniaka po
zaotrzewnowym wycięciu węzłów (2), wznowy miejscowej raka stercza
(3), nawrotu miejscowego po wycięciu nadnercza z powodu przerzutu
czerniaka złośliwego (1). Nawroty nowotworu w miejscach wkłuć po
trokarach (0,18% ogólnej liczby, 0,35% potwierdzonych histologicznie)
dotyczyły przerzutów raka płuca (chory po operacji wycięcia nadnercza)
i rozwoju przerzutowego raka jądra u chorego po laparoskopowej
limfadenektomii zaotrzewnowej i dwóch kursach chemioterapii.
Z doświadczenia autorów opracowania wynika, że metoda laparoskopii
wydaje się cenną alternatywą w urologii onkologicznej, zawartą jednak w granicach wyznaczonych przez doświadczenie zespołu.
|