| ||||||||
Łagodny rozrost gruczołu krokowegoOcena przydatności toksyny botulinowej w leczeniu zaburzeń oddawania moczu spowodowanych przez łagodny rozrost stercza: wyniki randomizowanego badania klinicznego kontrolowanego placeboFEBU
Relief by botulinum toxin of voiding dysfunction due to benign prostatic hyperplasia: results of a randomized, placebo-controlled study
Maria G., Brisinda G., Civello I.M., Bentivoglio A.R., Sganga G., Albanese A. Opracowanie zawiera wyniki randomizowanego, kontrolowanego placebo badania klinicznego oceniającego wartość toksyny botulinowej w leczeniu chorych zgłaszających dolegliwości mikcyjne spowodowane przez łagodny rozrost stercza (BPH). Analizą objęto 30 mężczyzn dotkniętych objawowym BPH. Dosterczowo podawano 4 mL 200U roztworu toksyny botulinowej (w grupie leczonej aktywnie) lub 4 mL fizjologicznego roztworu soli (w grupie kontrolnej). Wyniki terapii oceniano na podstawie zmiany stopnia nasilenia dolegliwości ze strony dolnych dróg moczowych, zmiany stężenia PSA, objętości gruczołu krokowego, objętości moczu zalegającego w pęcherzu moczowym po mikcji oraz wartości tempa maksymalnego przepływu cewkowego. U żadnego chorego objętego badaniem nie stwierdzono miejscowych działań niepożądanych związanych z leczeniem. Średni czas obserwacji wyniósł 19,6 ± 3,8 miesiąca. Po upływie 2 miesięcy u 13 mężczyzn w grupie leczonej toksyną botulinową i u 3 w grupie kontrolnej stwierdzono znamienne w stosunku do wartości wyjściowych zmniejszenie nasilenia dolegliwości związanych z oddawaniem moczu (p = 0,0007). Ponadto, w grupie leczonej aktywnie wykazano spadek stężenia PSA w surowicy o 51% w stosunku do wartości wyjściowych. Obie te cechy nie uległy zmianom w grupie, której podano dosterczowo fizjologiczny roztwór soli. Zastosowanie toksyny botulinowej według sposobu zaproponowanego przez autorów artykułu wydaje się kolejną znikomo inwazyjną, obiecującą metodą leczenia łagodnego rozrostu stercza i alternatywą długoterminowej farmakoterapii. Ostateczna ocena wartości metody wymaga potwierdzenia w wieloośrodkowych badaniach klinicznych z długim okresem obserwacji. |