Przegląd Urologiczny 2016/2 (96) wersja do druku | skomentuj ten artykuł | szybkie odnośniki
 
strona główna > archiwum > Przegląd Urologiczny 2016/2 (96) > Produkty pszczele

Produkty pszczele

Część IV: Mleczko pszczele

Ponieważ mleczka pszczelego nie pozyskujemy w naszej pasiece, zatem powyższy temat autorzy będą opisywać na podstawie doświadczeń innych pszczelarzy oraz dostępnego piśmiennictwa.

Najlepiej, gdy mleczko jest niemrożone, przed wysyłką do klienta pozyskiwane z ula, bowiem wtedy właściwości biologiczne tej substancji są najlepsze. Mleczko wydzielane jest przez pszczoły robotnice ulowe od trzeciego dnia ich życia, służy do karmienia larw, ma barwę perłową i konsystencję śmietany. Mleczkiem odżywiana jest matka pszczela przez całe życie, a żyje 40 razy dłużej niż każda inna pszczoła i truteń w pszczelim gnieździe. Substancja ta jest pokarmem dla młodej pszczoły jedynie przez pierwsze 3 dni życia i powoduje wówczas 1000-krotny wzrost jej masy ciała.

W mleczku wykryto 24 aminokwasy, 14 witamin, 19 pierwiastków, 5 enzymów oraz inne substancje hormonalne i kwasy organiczne. To właśnie większa ilość hormonów płciowych - estradiolu, testosteronu, progesteronu w mleczku przeznaczonym dla larwy matki pszczelej warunkuje jej dojrzewanie płciowe Literatura naukowa niewiele donosi o zastosowaniu mleczka pszczelego w urologii, a powodem tej sytuacji pozostaje nadal wiele niezbadanych właściwości tego pszczelego produktu. Chcemy przedstawić najciekawsze i najlepiej przebadane właściwości mleczka pszczelego w dzisiejszej medycynie.

Właściwości przeciwdrobnoustrojowe

Mleczko pszczele, podobnie jak większość produktów pochodzenia pszczelego, ma właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybicze. Naukowcy w ostatnim czasie zidentyfikowali nowe składniki odpowiedzialne za cechy przeciwdrobnoustrojowe produktów pszczelich, które zostały wykryte w mleczku pszczelim oraz w 90% miodów. Zidentyfikowane substancje to: główne białko mleczka pszczelego 1 (major royal jelly protein-1 - MRJP-1) oraz rojalizyna. W skład budowy cząsteczki MRJP-1 wchodzi między innymi kilka glikoprotein nazwanych jelleinami 1-4, które są współodpowiedzialne za właściwości przeciwbakteryjne wobec bakterii zarówno Gram-dodatnich, jak i Gram-ujemnych oraz przeciwgrzybicze wobec C. albicans. W spektrum działania jellein wchodzą także wielooporne patogeny (multi-drug resistant - MDR), jak P. aeruginosa, MRSA (methicilin- resistant S. aureus), VRE (vancomycin-resistant Enterococci), ESBL+: K. pneumoniae oraz E. coli [1- 5]. Wspomniana wcześniej rojalizyna zaliczana jest do peptydów przeciwdrobnoustrojowych (antimicrobal peptides - AMP), a dokładnie do rodziny powszechnie znanych defensyn. Mechanizm działania AMP polega w głównej mierze na destabilizacji błony komórkowej i doprowadzeniu do śmierci patogenu. Rojalizyna składa się z 56 aminokwasów oraz 3 wiązań dwusiarczkowych, a produkowana jest przez gruczoły gardzielowe pszczół robotnic. Wykazuje działanie wobec bakterii Gram-dodatnich i zakażeń grzybiczych [6, 7]. Interesującym odkryciem było wykazanie działania addytywnego miodu i mleczka pszczelego wobec MDR P. aeruginosa, co wskazuje na synergistyczne i uzupełniające właściwości obu substancji [8]. Najsłabiej udokumentowana jest potencjalna aktywność przeciwwirusowa, która została stwierdzona między innymi w zapobieganiu i leczeniu chorób wirusowych u pszczół karmionych mleczkiem [9]. W chorobach dotyczących człowieka stwierdzono skuteczność mleczka pszczelego wobec wirusa HSV wywołującego opryszczkę wargową i narządów płciowych, a w jednym z badań klinicznych wyniki leczenia mleczkiem były lepsze od wyników stosowania miodu czy acyklowiru (mleczko pszczele > miód > acyklowir) [10].

Właściwości przeciwnowotworowe

Mleczko pszczele potencjalnie wykazuje działanie przeciwnowotworowe, jednak te właściwości dotychczas były eksplorowane w bardzo znikomym stopniu. Ten fakt jest zaskakujący porównując przeprowadzone badania na innych produktach pszczelego pochodzenia. Wykazano jednak skuteczność mleczka pszczelego wobec jednego z najbardziej złośliwych nowotworów OUN, o czym wspominaliśmy w poprzednich artykułach - Glioblastoma multiform. Dodatkowo mleczko wykazywało największą skuteczność spośród apiterapeutyków wobec tego nowotworu po 72-godzinnej inkubacji łącznie z zastosowaną chemioterapią, osiągając cytotoksyczność rzędu 30% (vs cytotoksyczność chemioterapii - 6%) [11]. Mleczko pszczele zostało także włączone w skład naturalnego preparatu przeciwnowotworowego wykazującego aktywność in vitro wobec komórek: raka piersi (MCF7), raka stercza (PC-3) oraz raka jelita grubego (SW480) [12]. W innym badaniu wykazano, iż mleczko hamuje zależną od VEGF angiogenezę, która jest jednym z podstawowych mechanizmów patogenetycznych wśród komórek nowotworowych [13]. Podane wyżej informacje wskazują na szerokie właściwości przeciwnowotworowe mleczka pszczelego, jednak dokładne mechanizmy i skuteczność wymagają dalszego badania.

Zastosowanie w terapii niepłodności

Właściwości antyoksydacyjne mleczka pszczelego stanowią jeden z aspektów przydatności tego preparatu w terapii niepłodności, głównie dotyczącej mężczyzn, gdzie między innymi stres oksydacyjny odgrywa znaczącą rolę. Dotychczasowe badania zostały przeprowadzone in vivo na zwierzętach, które zostały poddane działaniu środków genotoksycznych, takich jak: bleomycyna, cisplatyna, kadm, stanozolol, oksymetholon, taksol. Dowiedziono ochronnego wpływu mleczka pszczelego na gonady, którego suplementacja powodowała poprawę takich parametrów nasienia, jak: ruchliwość, dojrzałość i objętość oraz zmniejszała uszkodzenie DNA. Wykazano również zwiększenie wagi jąder oraz ograniczenie zmian histopatologicznych w nasieniowodach. Powyższe parametry były porównywalne do tych u zdrowych osobników. Te informacje stanowią podstawę dla przyszłościowego użycia mleczka pszczelego w terapii coraz powszechniejszego problemu niepłodności męskiej [14-18].

Działanie protekcyjne

Mleczko pszczele wykazuje także działanie nefro- i hepatoprotekcyjne przy użyciu substancji powodujących uszkodzenie tych narządów, jak: tetrachlorek węgla, paracetamol, kadm, cisplatyna. Ten fakt może znaleźć zastosowanie w przyszłości, w zapobieganiu niewydolności tych narządów [19-21].

Preparat dobroczynny w cukrzycy

Mleczko pszczele wykazuje liczne właściwości wspomagające leczenie pacjentów chorych na cukrzycę, zwłaszcza typu 2. Dotychczas zostały przeprowadzone dwa randomizowane badania kliniczne, oba kontrolowane placebo. Dowiedziono, iż suplementacja 1000 mg mleczka pszczelego 3 x dziennie przez 8 tygodni obniża współczynnik insulinooporności (HOMA-IR), zwiększa potencjał antyoksydacyjny osocza, obniża poziom hemoglobiny glikowanej (HbA1c) oraz zwiększa koncentrację insuliny. W obu badaniach udział wzięło w sumie 96 osób, co skłania do powiększenia tej liczby w kolejnych próbach klinicznych.

U pacjentów diabetologicznych mleczko pszczele znajduje również zastosowanie w leczeniu częstego powikłania przewlekłego cukrzycy - stopy cukrzycowej. Pierwsze doniesienia kliniczne z 2011 roku były bardzo obiecujące. Przedstawiały serię przypadków leczenia stopy cukrzycowej przy użyciu mleczka pszczelego, co w znaczący sposób ułatwiało i skracało czas gojenia ran. Nie potwierdziło tego jednak randomizowane, podwójnie zaślepione badanie kliniczne, kontrolowane placebo, które nie wykazało istotnych statystycznie różnic pomiędzy badanymi grupami. Mimo to zastosowanie mleczka pszczelego w leczeniu stopy cukrzycowej wymaga szerszych badań, gdyż przytoczona próba zawierała dość ograniczoną liczbę uczestników (n = 60) [24, 25].

Mleczko pszczele dla pacjentów z podwyższonym ryzykiem sercowo-naczyniowym

Główne właściwości obniżające ryzyko sercowo-naczyniowe dla pacjentów stosujących mleczko pszczele to: obniżenie poziomu cholesterolu i efekt przeciwhipertensyjny. Pierwsza z wymienionych właściwości zawdzięczana jest między innymi dzięki wspomnianemu już wcześniej białku - MRJP-1. Skutki stosowanego mleczka pszczelego na gospodarkę lipidową to: obniżenie poziomu cholesterolu całkowitego (TC), frakcji LDL, a podwyższenie frakcji HDL. Stąd zalecenie suplementacji mleczka w dyslipidemii [26, 27, 28]. Kolejne z właściwości, działanie hipotensyjne jest bardzo interesujące, gdyż naukowcy zidentyfikowali w mleczku pszczelim sekwencje peptydów mające zdolność do blokowania konwertazy angiotensyny (ACE). Obecnie syntetyczne inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEi) to jedne z najpopularniejszych leków hipotensyjnych używanych w codziennej praktyce lekarskiej, wykazujące bardzo dobre działanie na układ sercowo-naczyniowy oraz nefroprotekcyjne. We wstępnych badaniach in vivo na szczurach z nadciśnieniem uzyskano obniżenie ciśnienia o średnio 38%, co stanowi podstawę do dalszych badań i przyszłego zastosowania [29-31].

Mleczko pszczele nadzieją w neurologii

Naukowcy odkryli specjalne właściwości mleczka pszczelego, bardzo istotne w leczeniu schorzeń neurologicznych, a zwłaszcza neurodegeneracyjnych, jak choroba Alzheimera czy Parkinsona. Jednym z najistotniejszych mechanizmów tego dobroczynnego działania jest stymulacja neurogenezy z neuronalnych komórek macierzystych (neural stem cells - NSC). Badanie wykonano in vitro na NSC szczurzych embrionów, a użyto mleczka pszczelego oraz unikatowego dla mleczka nienasyconego kwasu tłuszczowego - 10-hydroxy-2-decenowego (HDEA). W wynikach uzyskano pobudzenie neurogenezy przez kwas HDEA oraz pobudzenie wzrostu wszystkich typów komórek OUN (neurony, astrocyty, oligodendrocyty) przy użyciu pełnego mleczka pszczelego. W badaniach in vivo na zwierzętach dowiedziono roli neuroprotekcyjnej i wspomagającej w leczeniu wywołanej streptozocyną choroby Alzheimera u szczurów, a także poprawę pamięci oraz zwiększenie stężenia neurotransmiterów w OUN starych szczurzych osobników [32-34].

Łagodzące działanie w zespole przedmiesiączkowym (premenstrual syndrome - PMS)

Mleczko pszczele już od lat 90. ubiegłego wieku było wskazywane jako łagodzące objawy PMS. Prawdopodobne mechanizmy nie zostały dogłębnie zbadane, jednakże wydaje się, że to skutek bogatej ilości hormonów zawartych w mleczku pszczelim. Najdokładniejsze badanie potwierdzające te właściwości pochodzi z 2014 roku. Włączonych zostało do niego 110 studentek kierunków medycznych w Teheranie zgłaszających problem PMS. Próba została randomizowana oraz potrójnie ślepa, kontrolowana placebo. Kobiety przyjmowały jedną kapsułkę mleczka pszczelego dziennie w dwóch kolejnych cyklach miesiączkowych (ok. 2 miesiące), począwszy od pierwszego dnia cyklu. Zgłaszane objawy oceniono przed interwencją oraz po jej zakończeniu przy użyciu kwestionariusza Premenstrual Profile 2005. W wynikach uzyskano znamienne statystycznie obniżenie punktacji w wymienionym kwestionariuszu o średnio 12 punktów (vs placebo 1 pkt), co świadczy o istotnym wpływie mleczka pszczelego na łagodzenie objawów PMS u kobiet [35].

Jak przyjmować?

Na rynku dostępne są gotowe preparaty mleczka pszczelego, często połączone z innymi naturalnymi składnikami, głównie pszczelego pochodzenia (popularne połączenie to propolis, mleczko pszczele, miód). Zaliczane są one do suplementów diety. Występują najczęściej w postaci tabletek lub syropów, które należy dodawać do herbaty w ilości 1 łyżeczka do 3 razy na dobę.


dr n. med. Artur Pietrusa
Oddział Urologii, Szpital im. L. Rydygiera, Częstochowa
Oddział Urologii, Szpital Angelius Provita, Katowice

Kamil Derbisz, student V roku
Wydział Lekarski Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, Katowice

Piśmiennictwo:

  1. Katrina Brudzynski and Calvin Sjaarda. Honey Glycoproteins Containing Antimicrobial Peptides, Jelleins of the Major Royal Jelly Protein 1, Are Responsible for the Cell Wall Lytic and Bactericidal Activities of Honey. PLoS One. 2015; 10(4).
  2. Romanelli A, Moggio L, Montella RC, Campiglia P, Iannaccone M, Capuano F, Pedone C, Capparelli R. Peptides from Royal Jelly: studies on the antimicrobial activity of jelleins, jelleins analogs and synergy with temporins. J Pept Sci. 2011 May;17(5):348-52.
  3. Fontana R, Mendes MA, de Souza BM, Konno K, César LM, Malaspina O, Palma MS. Jelleines: a family of antimicrobial peptides from the Royal Jelly of honeybees (Apis mellifera). Peptides. 2004 Jun;25(6):919-28.
  4. Katrina Brudzynski, Calvin Sjaarda and Robert Lannigan. MRJP1-containing glycoproteins isolated from honey, a novel antibacterial drug candidate with broad spectrum activity against multi-drug resistant clinical isolates. Front Microbiol. 2015; 6: 711.
  5. Brudzynski K, Sjaarda C. Antibacterial Compounds of Canadian Honeys Target Bacterial Cell Wall Inducing Phenotype Changes, Growth Inhibition and Cell Lysis That Resemble Action of B-Lactam Antibiotics. PLoS One. 2014; 9(9): 106967.
  6. Gliński Z, Buczek K, Marć M. Defense phenomena and mechanisms in honey bee: new approaches. Faculty of Veterinary Medicine, University of Life Sciences in Lublin.
  7. Shen L, Ding M, Zhang L, Jin F, Zhang W, Li D. Expression of Acc-Royalisin gene from royal jelly of Chinese honeybee in Escherichia coli and its antibacterial activity. J Agric Food Chem. 2010 Feb 24;58(4):2266-73.
  8. Boukraa L. Additive Activity of Royal Jelly and Honey Against Pseudomonas aeruginosa. Alternative Medicine Review Volume 13, Number 4 2008.
  9. Zhang Y, Zhang G, Huang X, Han R. Proteomic analysis of Apis cerana and Apis mellifera larvae fed with heterospecific royal jelly and by CSBV challenge. PLoS One. 2014 Aug 7;9(8):102663.
  10. Hashemipour MA, Tavakolineghad Z, Arabzadeh SA, Iranmanesh Z, Nassab SA. Antiviral Activities of Honey, Royal Jelly, and Acyclovir Against HSV-1. Wounds. 2014 Feb;26(2):47-54.
  11. Borawska MH, Markiewicz-Żukowska R, Naliwajko SK, Moskwa J, Bartosiuk E, Socha K, Surażyński A, Kochanowicz J, Mariak Z. The interaction of bee products with temozolomide in human diffuse astrocytoma, glioblastoma multiforme and astroglia cell lines. Nutr Cancer. 2014;66(7):1247-56.
  12. Okic-Djordjevic I, Trivanovic D, Krstic J, Jaukovic A, Mojsilovic S, Santibanez JF, Terzic M, Vesovic D, Bugarski D. GE132+Natural: Novel promising dietetic supplement with antiproliferative influence on prostate, colon, and breast cancer cells. J BUON. 2013 Apr-Jun;18(2):504-10.
  13. Izuta H, Chikaraishi Y, Shimazawa M, Mishima S, Hara H. 10-Hydroxy-2-decenoic acid, a major fatty acid from royal jelly, inhibits VEGF-induced angiogenesis in human umbilical vein endothelial cells. Evid Based Complement Alternat Med. 2009 Dec;6(4):489-94.
  14. Karaca T, Demirtaş S, Karaboga I, Ayvazz S. Protective effects of royal jelly against testicular damage in streptozotocin-induced diabetic rats. Turk J Med Sci. 2015;45(1):27-32.
  15. Zahmatkesh E, Najafi G, Nejati V, Heidari R. Protective effect of royal jelly on the sperm parameters and testosterone level and lipid peroxidation in adult mice treated with oxymetholone. Avicenna J Phytomed. 2014 Jan;4(1):43-52.
  16. Cavuşoglu K, Yapar K, Yalçin E. Royal jelly (honey bee) is a potential antioxidant against cadmium-induced genotoxicity and oxidative stress in albino mice. J Med Food. 2009 Dec;12(6):1286-92.
  17. Delkhoshe-Kasmaie F, Malekinejad H, Khoramjouy M, Rezaei-Golmisheh A, Janbaze-Acyabar H. Royal jelly protects from taxol-induced testicular damages via improvement of antioxidant status and up-regulation of E2f1. Syst Biol Reprod Med. 2014 Apr;60(2):80-8.
  18. Amirshahi T, Najafi G, Nejati V. Protective effect of royal jelly on fertility and biochemical parameters in bleomycin--induced male rats. Iran J Reprod Med. 2014 Mar;12(3):209-16.
  19. Ibrahim A, Eldaim MA, Abdel-Daim MM. Nephroprotective effect of bee honey and royal jelly against subchronic cisplatin toxicity in rats. Cytotechnology. 2015 Feb 27.
  20. Andriţoiu CV, Andriţoiu V, Cuciureanu M, Nica-Badea D, Bibire N, Popa M. Effect of apitherapy products against carbon tetrachloride-induced toxicity in Wistar rats. Rom J Morphol Embryol. 2014;55(3):835-47.
  21. Karadeniz A, Simsek N, Karakus E, Yildirim S, Kara A, Can I, Kisa F, Emre H, Turkeli M. Royal jelly modulates oxidative stress and apoptosis in liver and kidneys of rats treated with cisplatin. Oxid Med Cell Longev. 2011;2011:981793.
  22. Shidfar F, Jazayeri S, Mousavi SN, Malek M, Hosseini AF, Khoshpey B. Does Supplementation with Royal Jelly Improve Oxidative Stress and Insulin Resistance in Type 2 Diabetic Patients? Iran J Public Health. 2015 Jun;44(6):797-803.
  23. Pourmoradian S, Mahdavi R, Mobasseri M, Faramarzi E, Mobasseri M. Effects of royal jelly supplementation on glycemic control and oxidative stress factors in type 2 diabetic female: a randomized clinical trial. Chin J Integr Med. 2014 May;20(5):347-52.
  24. Siavash M, Shokri S, Haghighi S, Mohammadi M, Shahtalebi MA, Farajzadehgan Z. The efficacy of topical Royal Jelly on diabetic foot ulcers healing: A case series. J Res Med Sci. 2011 Jul;16(7):904-9.
  25. Siavash M, Shokri S, Haghighi S, Shahtalebi MA, Farajzadehgan Z. The efficacy of topical royal jelly on healing of diabetic foot ulcers: a double-blind placebo-controlled clinical trial. Int Wound J. 2015 Apr;12(2):137-42.
  26. Guo H, Saiga A, Sato M, Miyazawa I, Shibata M, Takahata Y, Morimatsu F. Royal jelly supplementation improves lipoprotein metabolism in humans. J Nutr Sci Vitaminol (Tokyo). 2007 Aug;53(4):345-8.
  27. Georgiev DB, Metka M, Huber JC, Goudev AR, Manassiev N. Effects of an herbal medication containing bee products on menopausal symptoms and cardiovascular risk markers: results of a pilot open-uncontrolled trial. MedGenMed. 2004 Dec 16;6(4):46.
  28. Kashima Y, Kanematsu S, Asai S, Kusada M, Watanabe S, Kawashima T, Nakamura T, Shimada M, Goto T, Nagaoka S. Identification of a novel hypocholesterolemic protein, major royal jelly protein 1, derived from royal jelly. PLoS One. 2014 Aug 21;9(8):105073.
  29. Takaki-Doi S, Hashimoto K, Yamamura M, Kamei C. Antihypertensive activities of royal jelly protein hydrolysate and its fractions in spontaneously hypertensive rats. Acta Med Okayama. 2009 Feb;63(1):57-64.
  30. Sultana A, Nabi AH, Nasir UM, Maruyama H, Suzuki KM, Mishima S, Suzuki F. A dipeptide YY derived from royal jelly proteins inhibits renin activity. Int J Mol Med. 2008 Jun;21(6):677-81.
  31. Tokunaga KH, Yoshida C, Suzuki KM, Maruyama H, Futamura Y, Araki Y, Mishima S. Antihypertensive effect of peptides from royal jelly in spontaneously hypertensive rats. Biol Pharm Bull. 2004 Feb;27(2):189-92.
  32. Zamani Z, Reisi P, Alaei H, Pilehvarian AA. Effect of Royal Jelly on spatial learning and memory in rat model of streptozotocin-induced sporadic Alzheimer's disease. Adv Biomed Res. 2012;1:26.
  33. Pyrzanowska J, Piechal A, Blecharz-Klin K, Joniec-Maciejak I, Graikou K, Chinou I, Widy-Tyszkiewicz E. Long-term administration of Greek Royal Jelly improves spatial memory and influences the concentration of brain neurotransmitters in naturally aged Wistar male rats. J Ethnopharmacol. 2014 Aug 8;155(1):343-51.
  34. Hattori N, Nomoto H, Fukumitsu H, Mishima S, Furukawa S. Royal jelly and its unique fatty acid, 10-hydroxy-trans-2-decenoic acid, promote neurogenesis by neural stem/progenitor cells in vitro. Biomed Res. 2007 Oct;28(5):261-6.
  35. Taavoni S, Barkhordari F, Goushegir A, Haghani H. Effect of Royal Jelly on premenstrual syndrome among Iranian medical sciences students: a randomized, triple-blind, placebo-controlled study. Complement Ther Med. 2014 Aug;22(4):601-6.