Przegląd Urologiczny 2012/6 (76) wersja do druku | skomentuj ten artykuł | szybkie odnośniki
 
strona główna > archiwum > Przegląd Urologiczny 2012/6 (76) > 42. Kongres Naukowy PTU

42. Kongres Naukowy PTU

IV Sesja Plakatowa: Łagodny rozrost stercza, nowotwory stercza i męskich narządów płciowych

Podczas ostatniego kongresu Polskiego Towarzystwa Urologicznego miałem przyjemność uczestniczyć w sesji plakatowej oznaczonej numerem IV (SPIV), która była dedykowana nowotworom męskich narządów płciowych. Szczegółowy program tej sesji można znaleźć w sieci, przeglądając stronę http://kongres2012.pturol.org.pl. Zakwalifikowano do niej 13 prac. Większość z nich została elegancko przedstawiona przez jednego z autorów.

Pierwsza praca dotyczyła porównania zmian zachodzących w komórkach gruczołu krokowego pod wpływem działania wiązki lasera holmowego i elektrody tnącej monopolarnej, obserwowanych w mikroskopie elektronowym (SPIV − 2). Autorzy zauważyli, że zmiany wywołane przez wiązkę laserową uniemożliwiają dokonanie wiarygodnej oceny histologicznej preparatu pobranego podczas leczenia chirurgicznego chorych na łagodny rozrost stercza (BPH) w przeciwieństwie do elektrody tnącej, monopolarnej. Jakość specymenu w tym drugim przypadku pozwala wyodrębnić poszczególne elementy komórkowe, np. mitochondria.

Istnienie zależności między obecnością dolegliwości ze strony dolnych dróg moczowych (LUTS) sugerujących istnienie BPH oraz zaburzeń erekcji była przedmiotem kolejnej pracy (SPIV − 3). Zauważono w niej, że wraz ze wzrostem natężenia LUTS rośnie również częstość występowania ED.

Autorzy z ośrodka szczecińskiego zwrócili uwagę na możliwość pogorszenia jakości wycinków pobieranych ze stercza podczas biopsji (SPIV − 4). Ważąc kolejne bioptaty, obserwowali zmniejszanie się ich masy. Zjawisko to tłumaczą postępującym podczas biopsji upośledzeniem jakości igły.

Kolejna z prezentowanych prac dotyczyła pobierania wycinków z nieprawidłowych zmian stercza ujawnionych w badaniu rezonansem magnetycznym, wieloparametrycznym (SPIV − 5). Biopsję wykonywano pod kontrolą ultrasonografii przezodbytniczej, wykorzystując opracowane przez autorów odwzorowanie struktury gruczołu widzianego w MRI. Pobierano wycinki jedynie z obszarów, które w MRI uznawano za nieprawidłowe. Odwzorowanie zwiększa według autorów wykrywalność raka.

W następnych badaniach opisano wyniki leczenia chorych poddanych prostatektomii radykalnej (SPIV − 6, SPIV − 7), zwracając uwagę na grupę mężczyzn, u których wykryto raka stercza (PCa) dużego ryzyka. Żaden z nich nie zmarł z powodu PCa w toku obserwacji.

Interesujące doniesienie pochodzi z ośrodka ukraińskiego (SPIV − 8). Dotyczy wyników leczenia zachowawczego (leczenie hormonalne) oraz przezcewkowego (TURP) kilkuset chorych na raka stercza, u których doszło do zatrzymania moczu. Leczenie hormonalne przywraca mikcję u większości spośród leczonych zachowawczo, niemniej u prawie 20% z nich obserwowano zakażenie dróg moczowych, w przeciwieństwie do tych, których poddano wcześniej TURP. Ryzyko zakażenia dróg moczowych w tej grupie było małe. Niestety, nietrzymanie moczu dotyczyło 2% operowanych osób.

Autorzy z ośrodka warszawskiego podkreślili korzystną rolę biofeedback- EMG podczas rehabilitacji mięśni dna miednicy, wskazują cna potrzebę wykorzystywania tej technologii u mężczyzn poddanych prostatektomii, którzy mają problemy z powrotem kontynencji (SPIV − 9).

Podczas sesji przedstawiono przypadek chorego leczonego chirurgicznie z powodu raka prącia (SPIV − 10). Autorzy wskazują na możliwość wykorzystywania limfoscyntygrafii SPECT/CT oraz rekonstrukcji trójwymiarowej obrazu w przedoperacyjnym planowaniu biopsji węzła wartowniczego (SLNB) u chorych na ten nowotwór.

Rakowi prącia poświęcono następną z prezentowanych prac (SPIV − 11). Autorzy retrospektywnie analizowali czas przeżycia całkowitego i przeżycia wolnego od progresji chorych leczonych z powodu tego nowotworu. W analizie wielowymiarowej czynnikami mającymi wpływ na przeżycie wolne od progresji były: co najmniej 3-miesięczne opóźnienie limfadenektomii oraz zajęcie węzłów chłonnych innych niż pachwinowe powierzchowne. Czynnikami istotnie pogarszającymi całkowite przeżycie były: stopień złośliwości raka G2 i G3 oraz naciekanie tkanek okołowęzłowych, a także zajęcie więcej niż jednego węzła chłonnego.

Kolejna praca dotyczyła roli FDG-PET w ocenie charakteru zmian resztkowych u chorych leczonych z powodu zaawansowanego nasieniaka jądra (SPIV − 12). Autorzy stwierdzili, że PET/CT jest przydatnym narzędziem w prowadzeniu obserwacji chorych na ten nowotwór, ponieważ pozwala wykryć aktywny proces nowotworowy w obrębie nieprawidłowych zmian. Prawidłowy wynik PET wiąże się z brakiem progresji klinicznej nasieniaka.

Ostatnia prezentowana podczas SPIV praca dotyczyła obustronnych guzów jądra (OGJ) (SPIV − 13). Autorzy zauważyli, że chorzy na synchroniczny OGJ byli o 11 lat starsi niż chorzy, u których OGJ stwierdzono metachronicznie. Odsetek guzów nasieniakowych i nienasieniakowych w obu podgrupach był podobny.

Podczas SPIV prowadziliśmy dyskusje dotyczące opisanych powyżej tematów. Jej krótkie streszczenie zawarłem w tym sprawozdaniu. Serdecznie dziękuję za możliwość prowadzenia tej sesji.

dr n. med. Jakub Dobruch, FEBU
Klinika Urologii CMKP, Europejskie Centrum Zdrowia, Otwock
kierownik kliniki: prof. dr hab. n. med. Andrzej Borówka