Przegląd Urologiczny 2004/3 (25) wersja do druku | skomentuj ten artykuł | szybkie odnośniki
 
strona główna > archiwum > Przegląd Urologiczny 2004/3 (25) > Laparoskopia

Laparoskopia

Dostęp przezotrzewnowy czy pozaotrzewnowy podczas radykalnej prostatektomii laparoskopowej: niepotrzebna debata wobec prawdziwego wyzwania

J Urol, February 2004, 171, 714-716

Transperitoneal or extraperitoneal approach for laparoscopic radical prostatectomy: a false debate over a real challenge

X. Cathelineau, D. Cahill, H. Widmer, F. Rozet, H. Baumert, G. Vallancien
Department of Urology, Institut Montsouris, University Paris VI, Paris, France

Autorzy francuscy dokonali porównania dostępu przezotrzewnowego (LAP) i pozaotrzewnowego (RETRO) w radykalnej laparoskopowej prostatektomii. Analizie poddano 100 kolejnych operacji w obu technikach. Dane demograficzne chorych, przedoperacyjna wartość PSA i stopień klinicznego zaawansowania raka były porównywalne w obu grupach. Nie stwierdzono znamiennych statystycznie różnic w średnim czasie operacji LAP i RETRO (odpowiednio 173 i 163 min). Średnia utrata krwi była porównywalna w obu grupach chorych (360 mL vs 375 mL), podobnie jak wskaźnik konieczności pooperacyjnego przetoczenia krwi (4% vs 3%). U żadnego z chorych nie zaistniała konieczność konwersji operacji do techniki otwartej. Nie stwierdzono również wystąpienia poważnych powikłań śródoperacyjnych. Średni czas utrzymywania cewnika pęcherzowego wynosił do 6 dni w obu grupach chorych. Po 4 chorych z obu grup rozwinęło ostre pooperacyjne zatrzymanie moczu. Średni czas hospitalizacji wynosił 5,8 dnia w grupie laparoskopowej, a 6,1 dnia w grupie retroperineoskopii. Odsetek dodatnich marginesów chirurgicznych wynosił 15% w grupie LAP, a 21% w grupie RETRO. Różnice pomiędzy grupami nie były istotne statystycznie. Odsetek raków w stopniu patologicznego zaawansowania pT3 w grupach LAP/RETRO wynosił odpowiednio 27% i 22%.

Autorzy artykułu uważają, że laparoskopowe wycięcie gruczołu krokowego pretenduje do miana techniki powtarzalnej i coraz szerzej akceptowanej. Dlatego rozważania nad wyższością techniki przezotrzewnowej lub pozaotrzewnowej są niecelowe, gdyż wybór metody powinien zależeć od preferencji i doświadczeń urologa. Wydaje się, że autorzy opracowania próbują obalić mit konieczności stworzenia technicznego standardu operacyjnego w prostatektomii laparoskopowej.